غم مخور ایام هجران رو بپایان می رود

شعر زیبایی از امام خمینی (رحمه الله علیه ) درباره ی امام زمان (عجل الله فرجه الشریف )

غم مخور ایام هجران رو بپایان می رود

این خماری از سر ما می گساران می رود

پرده را از روی ماه خویش بالا می زند

غمزه را سر می دهد غم از دل و جان می رود

بلبل اندر شاخسار گل هویدا می شود

زاغ با صد شرمساری از گلستان می رود

محفل از نور رخ او نورافشان می شود

هر چه غیر از ذکر یار از یاد رندان می رود

 ابرها از نور خورشید رخش پنهان شوند

پرده از رخسار آن سرو خرامان می رود

وعده دیدار نزدیک است یاران مژده باد

روز وصلش میرسد ایام هجران می رود

دلم قرار نمی گیرد...

شعر زیبای مقام معظم رهبرى حضرت آیة الله خامنه اى (مدّ ظله العالى)
درباره ی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو

سپندوار زکف داده ام عنان بی تو

ز تلخ کامی دوران نشد دلم فارغ

ز جام عشق لبی تر نکرد جان بی تو

چو آسمان مه آلوده ام ز تنگ دلی

پر است سینه ام ز اندوه گران بی تو

نسیم صبح نمی آورد ترانه شوق

سربهار ندارند بلبلان بی تو

لب از حکایت شبهای تار می بندم

اگر امان دهدم چشم خون فشان بی تو

چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان

نمی زند سخنم آتشی به جان بی تو

زبی دلی و خموشی چون نقش تصویرم

نمی گشایدم از بی خودی زبان بی تو

عقیق سرد به زیر زبان تشنه نهم

چو یادم آید از آن شکرین دهان بی تو

گزارش غم دل را مگر کنم چو *امین*

جدا ز خلق به محراب جمکران بی تو

چهل حدیث از امام زمان : حدیث سوم : فلسفه ی امامت و صفات امام

أَحْیَا بهِمْ دِینَهُ وَ أَتَمَّ بهِمْ نُورَهُ وَ جَعَلَ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ إِخْوَتِهِمْ وَ بَنی عَمِّهِمْ وَ الْأَدْنَیْنَ فَالْأَدْنَیْنَ مِنْ ذَوِی

أَرْحَامِهِمْ فَرْقاً بَیِّناً تُعْرَفُ بهِ الْحُجَّةُ مِنَ الْمَحْجُوجِ وَ الْإِمَامُ مِنَ الْمَأْمُومِ بأَنْ عَصَمَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ وَ

بَرَّأَهُمْ مِنَ الْعُیُوبِ وَ طَهَّرَهُمْ مِنَ الدَّنَسِ وَ نَزَّهَهُمْ مِنَ اللَّبْسِ وَ جَعَلَهُمْ خُزَّانَ عِلْمِهِ وَ مُسْتَوْدَعَ‏

حِکْمَتِهِ وَ مَوْضِعَ سِرِّهِ وَ أَیَّدَهُمْ بالدَّلَائِلِ وَ لَوْ لَا ذَلِکَ لَکَانَ النَّاسُ عَلَى سَوَاءٍ وَ لَادَّعَى أَمْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ

جَلَّ کُلُّ أَحَدٍ وَ لَمَا عُرِفَ الْحَقُّ مِنَ الْبَاطِلِ وَ لَا الْعِلْمُ مِنَ الْجَهْلِ‏... .

چشم انتظار

اهل همین حوالی ام،ازشهرسیب ها                                      چشم انتظار،مثل تمام غریب ها

چشمم به ماه بود که دلواپست شدم                                       برگرد ای خلاصه أمن یجیب ها

یکروز میرسی ولی آنروز هم هنوز                                            باور نمی کنند تو را نانجیب ها