کرامت انسانی در قیام حسینی

آدمی همواره در جستجوی عزت نفس و کرامت خویش است و این امر در تمامی مراحل زندگی انسان محسوس بوده و هست. انسان فانی، دانسته که آنچه ماندنی و نابودنشدنی است از آن خداست و از سوی اوست پس اگر عزتی را می‌جوید که دائمی باشد و او را به نیستی و هلاکت نکشد بایستی از خداوند عزیز این کرامت را طلب کند.

 مَن کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا ¹

این الطالب بدم المقتول بکربلا

و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیه سلطاناً فلا یسرف فی القتل انه کان منصورا

و آن کس که مظلوم کشته شده ، ما به ولی او حکومت دادیم که در کشتن اسراف و زیاده روی نکند ، که او از جانب ما منصور و مورد حمایت است.
(سوره اسراء آیه 33)

عزت اسلام شیعه است

علی علیه السلام فرمود:

أَلاَ وَإِنَّ لِکُلِّ شَی ءٍ عِزّاً وَعِزُّ الْإِسْلاَمِ الشِّیعَةُ أَلاَ وَإِنَّ لِکُلِّ شَی ءٍ دِعَامَةً وَدِعَامَةُ الْإِسْلاَمِ الشِّیعَةُ أَلاَ وَإِنَّ لِکُلِّ شَی ءٍ ذِرْوَةً وَذِرْوَةُ الْإِسْلاَمِ الشِّیعَةُ أَلاَ وَإِنَّ لِکُلِّ شَی ءٍ سَیداً وَسَیدُ الْمَجَالِسِ مَجَالِسُ الشِّیعَةِ أَلاَ وَإِنَّ لِکُلِّ شَی ءٍ شَرَفاً وَشَرَفُ الْإِسْلاَمِ الشِّیعَةُ أَلاَ وَإِنَّ لِکُلِّ شَی ءٍ إِمَاماً وَإِمَامُ الْأَرْضِ أَرْضٌ تَسْکُنُهَا الشِّیعَةُ؛ 

بیدار باشید! آگاه باشید! به راستی هر چیزی را عزتی است و عزت اسلام شیعه است. آگاه باشید! برای هر چیزی رکنی است و رکن اسلام شیعه است. برای هر چیزی علوّ و برتری است و برتری اسلام شیعه است. بیدار باشید! برای هر چیزی آقا و سروری است و سید مجالس، مجالس شیعه است. آگاه باشید! برای هر چیزی آبرویی است و آبروی اسلام شیعه است. بیدار باشید! برای هر چیزی پیشوایی است و پیشوای زمین آن سرزمینی است که شیعه در آن زندگی می کند.

انشاالله عزت اسلام باشیم و شرمنده مولا علی (ع) و امام زمان (عج الله) نشیم.

منبع: بحارالأنوار، ج 65، ص 80

روز نیایش

 

خدای من!

خواندمت پاسخم گفتی،

از تو خواستم عطایم کردی،

به سوی تو آمدم آغوش رحمت گشودی،

به تو تکیه کردم نجاتم دادی،

به تو پناه آوردم حمایتم کردی.

خدایا!

از خیمه‌گاه رحمتت بیرونمان مکن،

از آستان مهرت نومیدان مساز،

آرزوها و انتظارهایمان را به حرمان مکشان،

از درگاه خویشت ما را مران.

ای خدای مهربان!

بر من روزی حلالت را وسعت بخش،

و جسم و دینم را سلامت بدار،

و خوف و وحشتم را به آرامش و انست مبدل کن،

و از آتش جهنم رهایم ساز.

خدای من!

تو چقدر به من نزدیکی با این همه فاصله‌ای که من از تو گرفته‌ام.

تو این قدر دلسوز منی!

خدایا!

تو کی نبودی که بودنت دلیل بخواهد؟

تو کی غایب بودی که حضورت نشانه بخواهد؟

تو کی پنهان بوده‌ای که ظهورت محتاج آیه باشد؟

کور باد آن چشمی که تو را ناظر خویش نبیند،

کور باد نگاهی که دیده‌بانی نگاه تو را درنیابد،

بسته باد پنجره‌ای که رو به آفتاب ظهور تو گشوده نشود،

و زیان کار باد سودای بنده‌‌ای که عشق تو نصیب ندارد.

خدای من!

مرا از سیطره ذلت بار نفس نجات ده و پیش از آنکه

خاک گور بر اندام نشیند از شک و شرک رهایی‌ام بخش.

خدای من!

چگونه نومید باشم در حالی‌ که تو امید منی،

چگونه سستی بگیرم در حالی که تکیه‌گاه منی.

یارب! یارب!یارب

*شرح بخشی از دعای عرفه .