تاریخچه مسجد جمکران

درباره سابقه تاریخی مسجد مقدس جمکران بهتر است ابتدا خبری را که از حضرت امیرالمؤمنین علی ـ علیه السّلام ـ درباره این مکان نقل شده، ذکر کنیم، محمد بن محمد بن هاشم حسینی رضوی قمی متوفی 1179 هـ .ق. در کتاب خلاصه البلدان پیرامون تاریخچه مسجد جمکران از مرحوم شیخ صدوق محدّث و فقیه بزرگوار در کتاب مونس الغرین نقل کرده که امیرالمومنین ـ علیه السّلام ـ فرمود: «ای پسر یمانی در اول ظهور خروج نماید قائم آل محمد از شهری که آن را قم می گویند و مردم را دعوت کند به حق و همه خلایق از شرق و غرب به آن شهر قصد کنند و اسلام تازه گردد و هرکه از خوف اعداء پوشیده و مخفی باشد بیرون آید،

چاه عریضه

یکى از راه هاى توسل به امام زمان (علیه السلام) نوشتن عریضه براى آن حضرت است ،

توسلی که اصل آن از مستحبات در منابع دینی است. عریضه نویسی از سیره‌های بزرگان بوده 

و آثار و برکات زیادی برای آن ذکر شده‌است.

طریقه آن چنین است که: فرد نامه اى خطاب به امام زمان (علیه السلام) با قواعدی که در کتب

ادعیه ی معتبر درج شده مى نویسد و پس از نوشتن درخواست خود ، آن را در چاه آب یا آب

جارى نظیر رودخانه و جوى آب و یا برکه ی آب مى اندازد. نکته مهم اینکه فقط این درخواست

شکل توسل داشته و امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به عنوان واسط برای استجابت

دعا مد نظر است. و گرنه لازم به ذکر نیست که طبق مفاهیم اسلامی و شیعی ، به جز خداوند

متعال کسی قاضی الحاجات نیست.

امروزه عده ای برای این کار به چاه موجود در مسجد مقدس جمکران مراجعه می کنند و عقیده

ای خاص نسبت بهآن دارند و درباره ی آن چاه نیز داستانهایی باور نکردنی شنیده می شود.

گفتنی است همانطور که در تابلو نصب شده بالای چاه عریضه موجود در مسجد جمکران درج

شده ، چاه مذکور هیچ ویژگی خاصی ندارد.